Kinderfeestje speurtocht meisjes en jongens 10 jaar

Ja, er is alweer een jaar voorbij. Het gaat zo snel. Maar mijn jongste dochter Marit wordt 29 april alweer 10 jaar. Vorig jaar hebben we haar feestje laat gegeven, nu een keer de week voor de meivakantie.
En ik dacht het dit jaar makkelijk te doen. We doen een fotoshoot. Niks zelf bedenken, maar dat door een ander laten doen.

Nou.... mooi niet dus. Mevrouw wilde iets stoers doen. Want ja er kwamen ook jongens. Niks nieuws maar nu wilde ze er wel rekening mee houden. Ze wilde een speurtocht. Ik dacht het toch weer makkelijk te doen en ging naar de VVV hier in Nijkerk. Hebben ze vast wel. En anders de boekenhandel wel waar de VVV haar kantoor houd. Ja niet dus. Helemaal niks. Geen klein speurtochtje te vinden.

Gelukkig ben ik creatief genoeg. Dus een avondje wandelen met mijn man. Marit wilde graag een speurtocht gebaseerd op de geschiedenis van Nijkerk. Dus ik heb van ouden gebouwen, struikelstenen, beelden etc. op de foto gezet. En dan niet helemaal, maar een klein stukje.
Deze foto's heb ik in een schriftje gedaan met een vraag erbij en een stukje over de geschiedenis van dat item. Ieder kind kreeg zijn eigen schriftje. Die heb ik versierd en Marit heb ik laten kiezen welk kind welk schriftje kreeg.

De route heb ik apart gemaakt in Word. Precies verteld hoe ze moesten lopen, wat grapjes en waarschuwingen tussen door en hoppa hij is klaar. Deze heb ik apart meegegeven. In schriftje konden ze dan de antwoorden zetten en de route moesten ze stukje voor stukje lezen. Natuurlijk zijn er kinderen die de foto bekijken en zo zelf de route bepalen. Dus ik heb nu de ervaring dat je van tevoren duidelijke afspraken moet maken. Lees goed de route beschrijving. Ik wilde ze nl. niet teveel over laten steken, maar echt in het centrum houden. En ik had tussendoor een pauze ingelast voor iets lekkers. En ook dat ging mis, omdat ze niet allemaal de routebeschrijving lazen. Er waren er twee die in 1x de route liepen. Een daarvan was de jarige job. Jammer, maar het was niet anders. Deze twee heb ik na de pauze meegestuurd met een ander groepje.

De kinderen vonden het al met al een geweldige middag. En toch was het voor mij ook een relaxte middag. Alleen de voorbereidingen niet. Pfffff....

Onderstaand een paar foto's van de schriftjes.

Schriftjes meiden:

Boekjes jongens;

Verjaardagstaart voor Jytte, 13 jaar

Alweer een jaartje voorbij. Mijn oudste is afgelopen 6 maart alweer 13 jaar geworden. En natuurlijk moest er een leuke taart gemaakt worden.

Nou kan ik hem natuurlijk ergens bestellen, maar ik wilde de uitdaging maar wat graag aan. Vorig jaar heb ik een klein workshopje gevolgd. Ik vond het niet veel voorstellen, alle versiering kwamen van mallen af. Maar ik heb wel geleerd om de taart te vullen en te bekleden. Dus moest lukken dacht ik.

Ik heb de onderste laag met fondant bekleed en de bovenste taart met marsepein. De versieringen is met fondant gedaan. De vulling was zelfgemaakte bankbakkersroom, aardbeienjam en de bovenste was chocolade vulling.

Ik kreeg kramp in mijn handen door het mengen van de fondant. Mijn spieren wilde het langdurige kneden niet accepteren. Dus de rest heb ik met kleurtjes gedaan die ik nog had liggen. Jytte vond het prima. En uiteindelijk vond ze de taart goed gelukt.

Ik neem voor de onderste laag de volgende keer een hogere vorm. Want dat is toch mooier. En het bekleden ging ook nog niet helemaal super, maar de oneffenheden heb ik weg kunnen werken.

Voor de eerste keer een taart maken is aardig gelukt. En Jytte???? vond het super. Nou mag ik ook een taart voor mijn jongste maken. Ik heb hem al helemaal klaar in mijn hoofd.....

Uiltjes

Ja het is nu eenmaal winter. De kleren blijven bij ons even uit. In de winter verkopen wij op een of andere manier niet veel kleding. Te vrolijk? Of willen de mensen geen jurken en rokjes voor hun dochters. Het is niet anders. Dus richten wij ons op andere dingen. Zo hebben wij op 28 november a.s. de wintermarkt in Spakenburg. Wij richten ons dan op de woonaccessoires en accessoires voor kinderen.
Nou google ik veel op dit moment om ideeën op te doen. Ik vind Welke.nl een super leuke site om ideeën op te doen. Ik breng dan uiteindelijk mijn eigen ideeën erin.

Zo kwam ik veel uiltjes tegen. Heerlijk wat voor ideeën ik daar zag. Jytte en Marit zijn ook gek van uiltjes. Zo lief met die grote ogen en puntige oortjes. Zij hebben bij mij al eens zelf een uilen knuffel gemaakt. En die hebben ze nog steeds op hun bed liggen. Lekker zacht en zelf gemaakt.

Ik kwam een uil tegen met een zak op de buik. Deze was in drieën genaaid. Leuk om je afstandsbediening in te doen of andere spullen. Maar ook leuk voor kleinere uiltjes. Meisjes vinden dat toch leuk een mama uil met babyuiltjes. Heerlijk tuttelen.

Dus ben ik gaan tekenen. En ik ben er uitgekomen. Een grote uil met grote ogen, een oranje snavel en twee vleugels die opzij kunnen hangen en naar voren vastgezet worden met klittenband. Natuurlijk van verschillende stoffen, want dat maakt het een vrolijk geheel.

Ik heb er eentje uitgeprobeerd en wilde de vleugels wat veranderen. Nou kwamen mijn achternichtjes op bezoek en kon ik er nog mooi twee maken om dit te verbeteren. De vleugels iets ronder is beter. Een klein uiltje erbij van andere stoffen. Wel hetzelfde model en klaar is Klara. Het resultaat is een vrolijke uil met een baby. Hopelijk slaat het aan. Hier thuis in ieder geval.

De middelste was de eerste uil. De vleugels zijn niet helemaal naar mijn zin. Bij de twee buitenste gaat het al beter. De klittenband heb ik door de hele vleugel vastgezet en niet alleen aan de binnenste. Dan zit het wat steviger. Het klittenband kan zelfs nog iets meer naar de punt van de vleugel.

Lekkere uiltjes om te knuffelen op de bank of in bed. Of gewoon om mee te spelen of voor de sier. 

Vogelhuisjes met foam- en silkclay

Vogelhuisjes

Oeps, ik schrok ervan. Het is alweer een tijdje geleden. Maar ik heb zeker niet stil gezeten.
Er zijn vesten gemaakt en geborduurd voor een zorginstelling, ik ben in de klas geweest van mijn jongste Marit en we hebben op een hobbymarkt gestaan. En ondertussen ben ik ook nog aan het solliciteren.

Nu wil ik graag de vogelhuisjes naar voren brengen. Deze heb ik samen met klas 6 van de Beatrixschool in Nijkerk versierd. De meester van mijn jongste dochter Marit vond het wel leuk als ik nog eens langs kwam om te knutselen met de klas. Dat laat ik mij zeker geen tweede keer zeggen. Het is zo leuk om te doen.
Laat mij maar elke dag in de klas staan om te knutselen. Maar helaas... daar is geen budget voor. De meester gunt het zijn leerlingen en die maakt er zelf een budget voor. Zo lief...

Alle vogelhuisjes zijn versierd met foamclay, silkclay, decoupage, verf, stof en noem maar op. Nou ja, stof werd achterwege gelaten, dat vonden ze absoluut niet interessant. Alleen de foam en silkclay waren interessant.

Onderstaand wat foto's die de meester heeft gemaakt. Ik zal een foto maken van het eindresultaat, als ze in de klas hangen. Ze blijven het hele jaar hangen.

Mandje voor b.v. kraamcadeau

Als je een klein bedrijfje hebt, heb je het moeilijk dit jaar. Niet alleen dit jaar, maar vorig jaar en het jaar daarvoor was het ook moeilijk. Om toch te kunnen blijven bestaan, en dat lukt nog net, blijf je nieuwe ideeën verzinnen. Kleding maken voor kinderen is super leuk. En we krijgen nog steeds hele leuke reacties. Klanten komen terug en vertellen dat hun dochter een rok of jurk wel twee jaar heeft gedragen en dat het daarna nog wordt doorgegeven aan een nichtje of een jongere zus. Geweldig toch.

Maar goed, ik dwaal af. Ons idee was toch om wat meer toen met kraamcadeaus. Dus ik zit al een poosje over dit item te denken. Natuurlijk is het leuk om een luiertaart te maken, maar dat doen er al zoveel. En ja er zijn er ook veel die kraamcadeaus maken. Maar wat is leuker voor een jonge moeder (of een moeder van een tweede of derde kindje) om een mand te krijgen met allemaal kleine cadeautjes. Een kraammand. Er zitten of veel kleine cadeautjes in, maar er kunnen ook wat grotere cadeaus in.

En natuurlijk kunnen wij die mand aanschaffen, lekker makkelijk. Maar dat is niet leuk want ik vind dat het uit eigen atelier moet komen. Dus dan een mandje maken. Het is gelukt. Ik had nog leuke IKEA stof liggen en in een uurtje tijd had ik de stof geknipt, de tas-wattine aan de buitenstof geplakt en het mandje in elkaar genaaid. Ik vond hem geweldig. En dan komt er een laatste Spakenburgse dag aan, dus.... ik heb er nog eentje gemaakt. Daar heb ik nog geen foto van die wordt later toegevoegd.

Wij van Studio Whoozz gaan deze manden los kopen, maar kunnen ook met inhoud aangeschaft worden. En dan kan de klant de mand invullen zoals ze willen en het zo duur maken als ze zelf willen.

Mijn dochters Jytte en Marit willen hem graag als een picknickmand. Dus voor hun ga ik ook maar aan de slag. En mijn buurmeisje wil er eentje voor op haar kamer om make-up en haarstyling er in te bewaren, gelukkig is ze in september jarig en weet ik weer een leuk cadeau. Tja waarschijnlijk is 12 en 9 jaar toch niet te oud voor zo'n mand haha.

Fleurige zomer lapjesrokken

Wij (Trijnie en ik) van Studio Whoozz zitten eigenlijk nog erg in de zomer met onze kinderkleding. Dat komt waarschijnlijk omdat wij op de braderie van de Spakenburgse Dagen staan. En omdat wij vinden dat aan het einde van de zomer gewoon geen leuke zomerkleding meer te koop is. Wat als je kind nou volledig uit haar of zijn kleren is gegroeid? En je wilt toch een leuk rokje of jurk hebben voor een feest of verjaardag etc. Ja dan is er niks leuks meer te vinden.

En natuurlijk willen wij onze restjes stoffen ook graag gebruiken. Onze favoriete ontwerp zijn toch wel onze lapjesrokken. Wij gebruiken hiervoor allemaal restjes stof. De ene keer alles bijpassend maar soms ook alles door elkaar. En het publiek vindt ze elke keer geweldig. Dit doen wij al enige jaren. Wij zijn er ooit mee begonnen en we hebben al enige malen lapjesrokken gezien die niet door ons gemaakt zijn. Geweldig is dat. Maar toch ook wel grappig dat wij onze eigen stijl herkennen.

Nu had ik hele leuke en fleurige stippen, sterren, ruiten en strepen over. En wat is leuker om deze stofjes bij elkaar te combineren. Roze, blauw en rood en ook wat groen. Ik begin met de heupstuk. Soms kan ik deze in 1x knippen, maar ook vaak heb ik hier verschillende lapjes voor nodig.

Om een rok te maken gebruik ik de heupwijdte + ongeveer 15 cm extra voor. Dan knip ik lappen voor de eerste strook, die is de helft langer dan de heupstuk. En zo ga ik verder totdat ik de gewenste lengte van de rok heb. Bij een grote rok is het fijner als de hoogte van de stroken hoger is dan bij een klein rokje. Bij een klein rokje is de hoogte +- 10 cm en bij een groot rokje (vanaf maat 116) +- 15 cm. En zo loopt het op. De lapjes naai je aan elkaar, de strook werk je dan netjes af. Dan rimpel je de strook en zet je die aan de heupstuk. De tweede strook doe je hetzelfde en zet je aan de eerste strook en zo verder. De zoom werk je af met een kantje of een roezel. En is de rok lang genoeg kan je de laatste strook gewoon omzomen.

De rokjes zijn leuk geworden en twee lapjesrokken zijn inmiddels al verkocht. De rokken met de kleine lappen zijn favoriet. Hopelijk hebben de meisjes er veel plezier van.

Afscheidscadeau groep 8 met silkclay en foamclay

Het is alweer zo'n twee weken geleden dat mijn oudste dochter Jytte afscheid heeft genomen van de basisschool. Voor haar best wel moeilijk en voor mij heel druk.
Ik had, best wel dom, een idee gegeven voor een afscheidscadeau van groep 8 voor school. Het leek mij erg leuk dat alle 39 kinderen eraan mee zou werken. Eerst werd er nogal aan getwijfeld, want de contactouders wilden graag een foto van de school geven. Want ze gaan de school afbreken en er komt een hele mooie nieuwe voor in de plaats. Natuurlijk een leuk idee, maar niet zo origineel.

Uiteindelijk hebben ze mij toch gevraagd of ik het wilde doen. Natuurlijk zei ik. Tja, dat heb ik geweten. Poeh poeh wat een drukte gaf dat. Maar zo leuk om te doen.

Mijn eerste idee was om verschillende grootte vogelhuisjes aan elkaar te schroeven en die te versieren. Eén vogelhuisje zou dan een klok worden. Toen kwam het idee om vier grote vogelhuisjes aan elkaar te maken en dan de vier seizoenen er in te verwerken. Elk huisje zou een seizoen worden. Erg leuk, maar één contactouder had geen idee hoe of wat. Ja, zei ik, ik regel dat wel. Toen ben ik verder gaan denken. De vier seizoenen vond ik wel een goed idee. Overleg met Jytte was dit inderdaad zo. Toen ben ik met die contactouder verder gaan denken en kwam het volgende idee eruit.

Een grote plank, daarop vier vogelhuisjes. De vogelhuisjes worden niet helemaal afgemaakt. Het worden platte huisjes. Boven, onder, links en recht komt een vogelhuisje. In het midden de klok. De vogelhuisjes zijn het middelpunt van een seizoen. Winter, lente, zomer en herfst. Er werden vier groepjes van 10 kinderen gemaakt. Elk groepje zou een seizoen doen. Zij zouden de hoofdpunten maken en ik zou het verder afwerken. De vogelhuisjes en plank zou ik lichtblauw maken en alles wordt met silk- en foamclay versierd worden.

De eerste vrijdag was ik best zenuwachtig. Het zijn wel allemaal 12-jarigen, en rumoerige 12-jarigen kan ik u vertellen. Ik was zo bang dat ze het niet leuk zouden vinden. Misschien zouden ze het werken met silk en foamclay wel kinderachtig vinden, etc. etc. Maar nee hoor, vanaf vrijdag 1 waren alle kinderen heel enthousiast. Elke vrijdag werd er even met mij overlegd was er gemaakt zou worden. In het gat van elk vogelhuisje kwam een figuur. Sneeuwitje, een heks, Kerstman en de paashaas. Ook kwam er bij elk seizoen een molshoop. En zo ging het verder. Wat heb ik leuk samengewerkt met alle kinderen.

4 vrijdagen met kinderen en toen nog afwerken. Het uurwerk werd besteld een heel wat silkclay. Want dat was toch waar wij het meeste mee hebben gewerkt. Met silkclay konden we het mooiste figuren mee maken. Het droogt mooi op en oogt heel leuk. Kleine dingetjes werden met foamclay gedaan. Dit gaf weer een leuk effect zoals bij sneeuw. Ik heb de klok helemaal afgewerkt met andere details zoals, bloemen, kleine figuurtjes etc. Zo liepen de seizoenen leuk in elkaar over. En eerlijk gezegd was een uur eigenlijk te kort.

Toen kwamen de zenuwen dat ik de klok aan ging bieden. Wat zal school ervan vinden? En de ouders? Pffff, waar maakte ik mij druk om? Ze vonden het allemaal prachtig. Zoiets hadden ze nog nooit gehad. Yep, het lijkt alsof ik op loop te scheppen, maar echt wat was ik trots en superblij dat de klok zo goed werd ontvangen. En de kinderen vonden hem heel mooi geworden. Jytte en Marit hebben mij constant gezegd of het leuk was, kritisch publiek had ik hier. Al met al een hele leuk afsluiting. Misschien een idee voor andere ouders om te doen als afscheid.

Onderstaand een paar foto's van de klok.

Zo ziet de hele klok eruit. Helemaal af.

Klok in het midden. Uurwerk los te bestellen bij CC Hobby:

De winter met de kerstman en een kerstelf en sneeuwbergen:

De lente verliefde poppetjes en de paashaas.

Woont u in de buurt van Nijkerk dan kan ik natuurlijk tegen betaling een klok met groep 8 komen maken.
Kijk eens op mijn website www.studiowhoozz.nl